آیا مولوی عبدالحمید از منافع خود برای منافع مردم میگذرد؟

بیگاری از اساتید با دستمزد توهینآمیز
حقوقی که به اساتید مکی پرداخت میشود، در هیچ کجای کشور رقیب و سابقه ندارد؛ آنقدر ناچیز و تحقیرآمیز است که خود اساتید بارها صدای اعتراض بلند کردهاند. اما نهتنها هیچ اصلاحی صورت نگرفت، بلکه در اطلاعیههای اخیر، با الفاظ دستوری اعلام کردهاند که «هیچ غیبت یا تأخیری از سوی اساتید پذیرفته نیست». واقعاً برای ماهی ۶ تا ۱۰ میلیون، این همه تحکم و دستور لازم است؟
بسیاری از اساتید میگویند همین حقوق حتی خرج رفتوآمدشان را هم پوشش نمیدهد. چندی پیش، مولوی عبدالعزیز نعمانی استاد دارالعلوم، رسماً و با مهر و امضا، نامهای منتشر کرد و با لحنی تند به این بیعدالتی اعتراض نمود. اما همانند همیشه، این اعتراضها یا به حاشیه رانده شد یا به کلی نادیده گرفته شد.
چرا؟ چون مولوی عبدالحمید همچون یک دیکتاتور تمامعیار، بخش اعظم درآمدها و کمکهای مسجد مکی را به جیب خود و اطرافیانش سرازیر میکند و آنچه باقی میماند را مثل قطرهای ناچیز به اساتید میدهد. نتیجه روشن است: بیگاری کشیدن با عنوان «خدمت» و خاموش کردن صدای هر اعتراضی.
نظرات
ارسال یک نظر