جلسات پنهانی حافظ اسماعیل ملازائی در سفر حج

حبیبالله سربازی؛ آتشبیار معرکه، تفرقهانداز بیریشه
حبیبالله سربازی که سالها پیش راهش را از ملت بلوچ جدا کرد، امروز در غربت به پادویی بیهویت بدل شده است. او با تاسیس گروهکی بیدین و بیمرام، در تقلای احیای جنازۀ پوسیدهٔ خود است؛ جنازهای که تنها رمقش، دمیدن در خاکستر اختلافات مذهبی و قومی است.
مردم بلوچ بهخوبی ماهیت این خارجنشینان مأجور را میشناسند؛ آنان که جز به سوداگری با نام بلوچ دل نسپردهاند. حبیبالله سربازی از ابتدا تبار بلوچ نداشت چرا که دیروز با عنوان تروریست و سلاح خون مردم بلوچ را در بلوچستان می ریخت و امروز نیز تنها نامی از بلوچ را به ظاهر به دوش میکشد؛ نامی بیمحتوا، بیاعتقاد و بیاصالت و خود فروخته.
او دیگر نه به قبلهای نماز میگزارد، نه خدایی میشناسد و نه آیینی را محترم میشمارد. سربازی در گرداب گروههای آتئیست و وهابی چنان غرق شده که حتی ذرهای تعلق خاطر به خون و فرهنگ بلوچ ندارد.
برای این مزدور بیمقدار، بلوچ و ایمان، تنها نقابی برای تجارت با بیگانهاست؛ تلاشی مذبوحانه برای بازگرداندن اعتباری که مدتها پیش در منجلاب خیانت و بیایمانی از کف داده است.
نظرات
ارسال یک نظر